Thursday, January 25, 2007

tinatamad na ako magkwento


bad fall sa jump sa bike

unconscious ako so hindi ko alam kung paano yung hulog ko, kung gaano ako katagal unconscious. basta alam ko woozy pa rin ako hanggang ngayon, may malalim na sugat sa kanang kamay, abrasions sa mukha, sugat at sprain sa kaliwang balikat. and to think kung wala akong helmet, ano na kaya nangyari sakin ngayon. kahit na magmukha akong tanga sa UP na may nakakabit na helmet sa bag, ayos lang.

under medication at wound care ako ngayon. Citicoline Somazine para sa utak, general antibiotics para sa sugat.




requirement ata sa St. Luke's na cute dapat yung mga nurse :D

Sunday, January 21, 2007

30-minute-davilan-climb-turned-epic

warining: this entry does not meet the quality standards of FREUDIANSLIP4. please do not take this as serious prose.

nakababa na ako ng davilan nang may makasalubong akong isang aakyat pa lang. whatheheck, sige sama uli ako paakyat. so I did. turns out madami pala silang aakyat, taga Las Pinas sila

plus andun si sir ramon, yung nakilala ko sa PMTB na naka Stumpjumper din. Actually silang tatlong mag-anak ay naka Stumpjumper (Stumpjumper family)

nakakwentuhan ko si stumpjumper mom (habang hinihintay namin yung naligaw naming kasama sa trail) at eto ang nalaman ko:
19 years old si stumpjumper kid, kakabirthday lang kahapon
studying in Asteneo, polsci
studied in La Salle Zobel. Kevin Santiago. sounded really familiar

naalala ko may kaibigan ako sa band na Buddy Santiago (clarinet sya, sax ako). parang may narinig ako na Kevin Santiago nga

turns out pinsan nga ni Buddy si Kevin. nakilala ko na ata sya nung gradeschool.

so parting ways. 11:30am na. sila dederecho ng Las Pinas. ako kakanan sa San Pedro.
ginagawa yung kalsada pauwi ng bahay. napakatempting nung ledge kung saan ginagawa yung kalsada. hinila ko yung unahan na gulong ko at pinasunod yung likod para makaakyat. tapos may narinig akong hissing sound.

10km/30 mins from home, lunchtime, walang kinain mula umaga kundi isang powerbar, 6 pesos na minatamis na tinapay, walang pera (humingi si boy ng pambili ng sabon at bumili ako ng tubig (naubos yung hydration pack ko kahit na pinuno ko yun kagabi)). flat ang rear wheel ko.





sobrang gutom, walang spare interiors, nakisilong ako sa isang garahe na walang tao (magpapaalam dapat ako kaya lang walang sumasagot). napilitan akong magpatch nalang.


first patch didn't hold. i reapplied

second didn't hold either

i tried for the third time


but no. the fourth one held. i was hungry and delirious